دیشب آلبوم "راز شیدایی" اثر "افشین رامین" و صدای "دکتر علیرضا شهاب" بعد از حدود 14-15 سال در به دری پیدا شد، اونم با کیفیت خوب. یادش بخیر... چه ماجراهایی داشتم با این البوم. فکر کنم راهنمایی بودم...آره راهنمایی بودم. با اتوبوس اومدن دنبالمون و واسه یه برنامه آوردنمون تالار مطهری. برگشتنی وقتی دوباره داشتم سوار اتوبوس می شدم دیدم یه صدای خوش داره از رادیوی راننده پخش میشه. انقدر برام گیرا بود که از اون موقع شعرش رو حفظ کردم و هر جا می رفتم در به در و پرسون پرسون از همه راجع به این آهنگ حرف می زدم تا اینکه توی دانشگاه سعید گفت که این آهنگ واسه علیرضا شهابه. بعد دیگه اینترنتو زیر و رو کردم ولی اثری از این آلبوم نبود. عکس جلدش همه جا بود ولی خود آلبوم هیچ جا. بعد مدت ها آهنگ با کیفیت فوق العاده فوق العاده پایینشو توی یکی از سایت ها پیدا کردم، چقدر اون شب ذوق کرده بودم. خودمو زخم کردم انقدر گوش دادم بهش. مثل اینکه معشوقت بعد 10 سال از فرنگ اومده و تو هم هر چی از فراق کشیده بودی با وصال بهش جبران کنی. ولی از اون جایی که کیفیت آهنگ خیلی پایین بود، مثال رفتن معشوقت بعد یه مدت بود تا بعدا بیاد و واسه همیشه پیشت بمونه و دیشب معشوق بعد 14-15 سال دوری و رخ نمودن و اومدن و دوباره رفتن، پیداش شد. چقدر دنبالت گشتم؟ حتی وقتی برای دوره آسانسور تهران رفته بودم، رفتم نمایندگی سروش ولی نداشت که نداشت. القصه... پیدات کردم و الانم دارم بهت گوش میکنم:
ای بی نشان بی من مرو....