امشب به یقین مطلق رسیدم که:
تمام (یعنی همه، از بزرگ و کوچیک) نویسنده های ایرانی یه طرف، صادق هدایت یه طرف. همشونو جمع کنی انگشت کوچیکه هدایتم نمیشن. شاهکار بزرگترینشون صدها برابر کمتر از بدترین نوشته صادق هدایته. اصلا حیف نویسنده که به اونها اطلاق میشه. داستان "آفرینگان" هدایت رو میخوندم امشب. دارم شبی یه کتاب یا داستانشو میخونم. دلم نیومد ننویسم از این مرد بزرگ. روحش شاد