خزعبلات

دقیقا سال بعد، فرداشو در نظر بگیرید؟ چه روزیه به نظرتون... آره، روز آزادیه منه از تابویی به نام سربازی که عمری ازش فرار کردم، ولی آخر سر اون منو به چنگ آورد و اسیرش شدم. میخوام یه خورده خودمونی و بی پروا حرف بزنم. از ادبیات محاوره ای سربازی که اگه بخوان اصطلاحات و الفاظ و رفتارهای این دوران رو بنویسن، باید از ابرمردی مثل علامه دهخدا کمک بگیرن. در میان سربازها معموله که به کسایی که تازه خدمتشون شروع شده میگن چس ماه. همون طور که قبلا توی یکی از پست های دیگم گفتم، دسته بندی اینکه تا چه سنی لفظ چس ماه بهت اطلاق بشه متفاوته، ولی ظن قوی بر قبل از 10 ماه شدن دوران سربازیه. بعد از این دوره باید دوره گذاری طی بشه تا به مقام شامخ و عظمای بالاخی (بالاخدمت) برسی. این دوران گذار رو به اصطلاح دوران "نیملاخی" میگن، یعنی توی وسط خدمتتی. من فردا وارد دهمین ماه خدمتم میشم و بخوام یا نخوام، از چس ماهی به نیملاخی ارتقا رتبه پیدا میکنم. البته رمضون (بالاخ سابق یگانمون) منو دوسه ماه قبل به دلیل رشادت ها و حسن انجام کارهای محوله به مقام نیملاخی منصوب کرده بود، ولی فردا به صورت رسمی نیملاخ میشم. در مورد بالاخی و اینکه در چه ماهی از نیملاخی به بالاخی ارتقا پیدا می کنی، باز هم اقوال متفاوته و آراء ضد و نقیض زیادی در ادبیات دوران سربازی مشاهده میشه، اما بنا بر اونچه در یگان ما پذیرفته شده، هر وقت اولین سرباز ترخیصی یگان خودت شدی، اون موقع از نیملاخی به بالاخی ارتقاء رتبه پیدا میکنی. طبق این نظریه، بعد از رفتن علی و قاسم توی اول شهریور امسال و محمدرضا توی اول آذر، من ارشدترین سرباز یگان به لحاظ خدمتی و متعاقبش اولین سرباز در انتظار ترخیص خواهم بود. با این اوصاف من 10 ماه که چس ماه بودم، 6 ماه نیملاخ خواهم بود و 5 ماه پایانی خدمت رو با عنوان بالاخ خدمت خواهم کرد. از فردا دقیقا یکسال سربازیم مونده. تا الانش که خوب و زود گذشت، ایشالا بعدش هم میگذره و میریم سی خودمون.