امروز تولد مردیه که بسیار بسیار دوستش داشتم، دارم و خواهم داشت. مردی که آفریده هاش، زیباترین موزیک های لحظه های زندگیم رو شکل دادن، از کودکی تا الان. از مقدمه بیات ترک آستان جانان تا بیداد همایون، چهارگاه زیبای دستان یا نوا، یا خزان، یا قاصدک، یا وطن من یا افشاری مرکب خوانی یا خود سرو آزاد که به حق خودش بود. از شاهکار شاهکاراش بگم؛ "جان عشاق" یا ....
برای مردی که دوران آموزشی رو توی زادگاهش (نیشابور) گذروندم و تا دم در خونه مادرش رفتم، ولی خونه نبود. قسمت نشد... درسته چهار ساله از پیش ما رفته و دیگه نمیاد، ولی نواخته هاش تا زمانی که ایران و فرهنگ ایرانی زندست، به گوش ما خواهد رسید. یادش گرامی.
24 اردیبهشت تولد بزرگمرد موسیقی ایرانه. امروز اگه زنده بود، 58 ساله میشد، ولی توی 54 سالگی رفت به ابدیتی که همیشه سراغش بود. تولدت مبارک پرویز مشکاتیان نازنین. روحت شاد و قرین رحمت پروردگار.