خزعبلات

يه سري عكس هاست كه خيلي خيلي خيلي دوسشون دارم. فقط كافيه اون عكس رو ببيني تا هزاران صفحه حرف و حديث رو يه دفعه بريزي توي مغز خودت. توي اين عكس ها يه سري هام هستن كه براي جلد هاي آلبوم هاي موسيقي به كار ميرن كه اونا رو از همه بيشتر دوست دارم. يادمه يه بار يه سري عكس وهم آلود گذاشته بودم. امروز داشتم توي فيسبوك مي چرخيدم يه عكس ديدم كه مال يه آلبوم موسيقي بود. نمي دونم عكس كجاست. اين دومين آلبوميه كه عكس روي جلدش منو مي بره به دوردست ها. خيلي دوست دارم بدونم عكس مال كدوم بناست و اين بنا توي كجا واقع شده. آلبوم اول، آلبوم دونوازي كمانچه محمود تبريزي زاده و جمشيد شميراني بود كه عكس يه كاروانسرا رو روش تصوير كردن. نمي دونم از يه كاروانسراي واقعي برداشت كردن يا نه، ولي شاهكاره اين جلد آلبوم، يه زماني هم عكس گوشه وبلاگم همين عكس بود. اما عكس دوم كه همين امروز توي فيسبوك پيداش كردم شاهكاره. آرزومه بدونم اين بنا كجاست. يادمه اولين بار كه عكس بناي مجموعه ريگستان رو ديده بودم شب و روز خواب نداشتم. انقدر گشتم تا فهميدم ريگستان چيه و كجاست. جالبه با پيدا كردن ريگستان به يه سوالي كه از دوم دبيرستان ذهنمو مشغول كرده بود هم جواب دادم. توي آخر كتاب ادبيات سال دوم دبيرستان، توي بخش شعرهاي فارسي شاعران افغان و تاجيك، يه عكس بود از مدرسه الغ بيك. آقا من رواني اين عكس بودم. هر بار كه بهش نگاه ميكردم انگار عكس معشوقم رو ديدم. و بعد ها فهميدم يكي از سه بناي معروف ميدان ريگستان، مدرسع الغ بيكه. بعد ها كامل راجع به ريگستان مي نويسم. ولي الان دو تا عكسي رو كه بالا راجع بهشون براتون حرف زد ميذارم. اولي مال آلبوم دو نوازي مرحوم تبريزي زاده و استاد شميرانيه و دومي آلبومي كه در خارج توسط موزيسين هاي ايراني منتشر شده. هنر طراحي جلد آلبوم هاي موسيقي خيلي خوبه، خيلي خوبه، خيلي خوبه.