این آلبوم رو مدت ها قبل تو اینترنت پیدا کردم. من کمونیست نیستم، ولی خیلی راجع به کمونیسم و سوسیالیسم و انقلاب های سوسیالیستی و کمونیستی خوندم. از شوروی ها بگیر تا مائو، از کاسترو تا چه گوارا و لنین و استالین و خلاصه هر چی به کمونیسم ربط داره. توی ایران خودمون هم از سازمان مجاهدین خلق که به حق اسم منافقین برازندشونه بگیر تا چریک های فدایی خلق اکثریت و اقلیت و توده ای ها. همه و همشونو بارها و بارها خوندم. از 53 نفر بزرگ علوی، از دکتر تقی ارانی و احسان طبری و فرخ نگهدار و هزار تا اسم دیگه.
کمونیسم، شعاری فریبنده و دلربا که انقلاب سال 57 ایران هم مقارن شده بود با اوج انقلاب های کمونیستی دنیا. اصلا عصر گروههای چپ بود و آرمانخواه. طیف دانشجویی به طرز شدید و جبرگونه ای تمایلات چپ کمونیستی داشت. شاید کمتر دانشجویی رو می تونستی پیدا کنی که جلوی اسم کمونیسم و ایده های آرمانی و ایده آلیستیش بتونه مقاومت کنه. برای من که از ده دوازده سال قبل به طرز شدیدی علاقمند به مطالعه کمونیسم شده بودم، این ایده ها بسیار اغوا کننده بود، چه برسه به دانشجویان دهه 40 و 50 شمسی ایران و دهه های 50 و 60 میلادی اروپا و آمریکا. نمیخوام بحث رو به بیراهه بکشم که مجال دیگه ای میخواد.
احسان طبری یکی از نوابغ دوران ماست. من با اینکه ایشون کمونیست بودن و لامذهب و فلان و بهمان اصلا کاری ندارم. طرف حساب من توی این پست، شعرهای ایشونه که توی این آلبوم با صدای خود شاعر، قرائت شده و با تار جادویی محمدرضا لطفی کبیر همراهی شده. آلبوم بسیار عالیه. شعرها بسیار نغز و پرمعنی و حماسی و تار لطفی هم بی نقص و سرکش و استوار و قلندوار مثل همیشه و همگونی موسیقی و شعر هم بسیار خوب که هنر جناب لطفی رو بیش از پیش نمایان میکنه. تموم شعر های این آلبوم رو توی وبلاگم، توی پست هایی که با برچسب احسان طبری مشخص شدن، آوردم. باید راجع به جمله جمله و حتی کلمه به کلمه این اشعار تفکر صورت بگیره. جدیدا هر وقت تو ماشین می شینم، ناخودآگاه، شماره آهنگ ها رو میبرم روی 26 تا برسه به این آلبوم و میشینم با توجه تمام به گوش دادن اشعار و تار لطفی و بسی لذت می برم. خونه که هستم دست از سر آلبوم "موسم گل" بر نمی دارم و تو ماشین هستم، دست از سر این آلبوم برنمی دارم.
گوش کنید، پشیمون نمیشید، واقعا زیباست.